گفت و گویی دوستانه با
آقای محمد کلانتری
گویند سنگ لعل شود در مقام صبر
اری شود ولیک به خون جگر شود
به نام خدای محمد(صلی الله علیه و آله و سلم)
بعداز گذشت چندین سال خیلی عوض شده بود،وحسابی سرش شلوغ بود. برای اینکه ببینمش مدت زیادی منتظر شدم.ولی هنوز هم لبخند روی لبش بود.هنوز هم می خندید.به محض ورودش به دارالولایه یه یادش به خیر گفت و در آخر از سنگر دیدن کرد
وگفت:(دارالولایه با تمام تغییراتش هنوز هم بوی خاطرات قدیمی رو میده)
دست من وتو نیست اگر نوکرش شدیم/خیلی حسین زحمت مارا کشیده است
فکرشو نمیکردم وقتی باهاش تماس بگیرم به راحتی بهم وقت بده ولی به محض تماسم گفت:(یک ساعت دیگه امامزاده باش)بایک دقیقه تاًخیر رسیدم امامزاده؛اتفاق های جالبی وسط مصاحبه افتاد.از افتادن تابلوی امامزاده بگیرتا ادامه ی مصاحبه تو اتومبیل شخصیشون ولی جالب بود.
دیگراین خانه مرا تنگ بُود
زندگی بی شهدا ننگ بُود...
حسن ابراهیمیان
(به نام خدای مُحَم‍ّد)
یکشنبه نزدیک های ظهر بود که تلفن رو برداشتم وباهاش تماس گرفتم. تا گفتم از طرف مجموعه هستم و برای مصاحبه مزاحمش میشم. یه یا ابوالفضل از روی تعجب گفت وخندید قرارمون شد جمعه دارالولایه ساعت 4 بعداز ظهر.
بعد ورودش راهنمایش کردم سنگر بادیدن گونی های نم دار سنگر یکم ناراحت شد
دریافت
حجم: 4.5 مگابایت
مدت زمان: 6 دقیقه 7 ثانیه
